Hayatımızın sınırları ilk doğduğumuz andan itibaren şekillenmeye ve çizilmeye başlar.

Bu sınırların ilk belirleyicileri anne ve babalarımızdır. Bize neyi yapıp neyi yapamayacağımızı söyleyerek ilk çizgilerimizi çizerler. Sonrasında arkadaşlar, öğretmenler, iş arkadaşları, sevgililer, eşler devam eder. Eğer farkında olmazsak etrafımıza çekilmiş tel örgülerle belirlenmiş sınırlar içinde hayatımızı yaşar gideriz. Konuşurken kullandığımız kelimelerse bu sınırların ipuçlarıyla doludur.

Günlük hayatında çoğunlukla istemiyorum kelimesini kullanıyorsan “korkuların” tarafından kuşatılmışsın demektir. Sürekli şikayet halindeysen “kurban” rolünü seçmişsin ve hayatının sorumluluğunu alamıyor devamlı etrafındakileri suçluyorsundur. Hatırla, yaşam sadece senin seçimlerinle ilerleyen bir yoldur. Kendini hayatın içinde kalbolmuş hissediyor ve sürekli bilmiyorum diyorsan “bastırılmış duygular”ının kontrolü altındasın demektir. Muhtemelen baskın bir ebeveyn tarafından yetiştirildin ve kişiliğinin gelişimine izin verilmedi. Yetişkin bir kadın ya da erkeksin fakat ne işine, ne eşine karar veremiyorsun. Çünkü çocukluğunda sadece ebeveyninin yönergesiyle yol aldın, kendi kararlarını verip sonuçlarını yaşayarak gelişemedin. Hayallerin varken asla onları gerçekleştirebileceğine inanmıyorsun. Başkaları yaparken sen sadece onların başarı hikayelerini izliyorsun. “özgüven” eksikliği bütün hücrelerini sarmış durumda.

Sürekli geçmişindeki bir olaya ya da kişiye takılıyorsan “özgür” değilsin. Düşündüğünde ya da sözü geçtiğinde bile tahammül edemediğin anılar ya da kişiler varsa özgürleşme ve yol alma zamanı gelmiştir. Yüreğinin yükünü hafifletip omuzundaki yükleri birlikte bırakalım.Sırtındaki kamburu alıp seni dikleştirelim. İnsan sırtındaki yüklerle yürürken ancak yerdeki çakıl taşlarını görebilir. Yürürken sürekli yere bakan insanlar sadece geçmişinde yaşıyordur. Özgürleşirsen gökyüzünü yani geleceğini görebilir, kendi yolunda ilerleyebilirsin.

Hayat bizim adımlarımızla şekillenir. Durarak yol yürünmez. İlk adım her zaman en büyük adımdır...

Aynadaki BEN, sana seni söyler.

• Ayna ayna söyle sana, senden daha güzeli var mı bu dünyada?
• Yok. Sen tek ve biriciksin. Farkını farket!