İnsanın gönlünden geçen ne varsa onu istemesi gerekiyor. Kastettiğim, ev istiyorum, araba istiyorum, para istiyorum değil. Hani yüreğinin içinde taşıdığın, mümkün olsa keşke dediğinde içinin cız ettiği O naif, biricik, yegane dileğin…

Sen ona parmaklarının ucuyla yaklaşır, avucunun içinde taşır, dokunmaya kıyamazsın. Dolayısıyla da istemeye korkarsın. Çünkü O, o kadar değerlidir ki sen ona layık olamazsın, çünkü O, o kadar kıymetlidir ki sen Onu hak ediyor olamazsın!...

Biz, istediğimizi isteyememeyi çocukluğumuzda öğrendik. Annelerimiz sokağa çıkmadan sıkı sıkı tembihlerdi. Sakın dışarıda şımarık çocuklar gibi bir şey isteme, yoksa fena olur. Bizde şımarık çocuk olmamak için istemedik, isteyemedik. Canımız çok istediği halde o kıpkırmızı elma şekerini yemeğe hakkımız olmadığını düşündük. Büyüdük hala isteyemiyoruz!...

Kalbinde taşıdığın her ne ise onu istemeye hakkın var. Bütün kalbinle İSTE onu. Sen Onu hak ediyorsun ve sen ona sahip olacak kadar da değerlisin!...